نبرد خونین ايرانيان در قادسیه (عاشورای ايرانيان قادسيه و نهاوند)

(قادسيه همان دشت نينوا است كه اكنون به كربلا ميشناسند)
رستم در حدود چهار ماه در منطقه بلاش آباد در پادگان آن شهر که بعدها سابط نام گرفت اردو زد . تا مبادا لشگر عربها نزدیک پایتخت ایران در تیسفون گردند . رستم از اوضاع ایران به خوبی آگاه بود زیرا خودش شاه را به سلطنت رسانده بود تا کشور به مرز فروپاشی نیافتد و خوب میدانست که درگیری های داخلی و کودتاهای چند تن از افسران پارتی و اوضاع کشور مانع از یکپارچگی ارتش ایران میشود . از طرف دیگر او با مردمانی وحشی طرف مقابله بود که برای سه هدف آمده بودند :

1 )یا ایرانیان را مسلمان کنند . 2 )یا در راه خدا کشته شوند و یا کافران را بکشند 3 )یا ایران را فتح کنند و از مردم خراج(سكه و كنيز و...) بگیرند .

رستم می دانست که سپاه ایران دقیقا عکس عربها هستند و آنان برای زنده مانده می جنگند نه برای کشته شدن در راه خدا . بنابراین چنیدن مذاکره با یزدگرد نمود تا شاهنشاه ایران را در خطر عربها قرار دهد . ولی یزدگرد که در فکر شکوه و جلال گذشته ایران بود و از اوضاع خراب ایران اطلاعی نداشت و از طرفی روحیه ملی و وطن پرستانه اش اجازه این را به او نمی داد که با عربهای وحشی از در مذاکره در آید فرمان حمله را صارد نمود . او میدانست که عربها ملتی بدبخت و گرسنه هستند و ایران چندین بار به آنان کمک نموده و آنان را از قحطی بیرون آورده است و همیشه از آنان در برابر کشورهای متجاوز محافظت نموده . لیکن هرگز تصور نمی کرد روزی آنان قصد تجاوز به امپراتوری ایران را داشته باشند . بنابراین رستم را وادار به جنگ نمود . ولی باز رستم چندین تن از فرماندهان عرب را دعوت به ایران کرد تا گفتگو کنند . ولی هیچ نتیجه ای در بر نداشت .

بلاذری می نویسد : که " بص بهری " هزار درهم پول و یک طیلسان به خالد داد و تعهد کرد در تمام امور با لشگر عرب باشد و ضد ایران وارد جنگ شود و افرادش به عنوان جاسوسان مدینه وارد ایران شوند . سپس ابوبکر نامه ای به وی داد و وعده کارگزاری خلیفه مسلمانان را به او داد. البته بيشتر ترفندهايی كه اعراب وحشی در جنگ با ايرانيان به كار می بردند توسط يك ايرانی خائن بنام روزبه يا همان سلمان فارسی بود زيرا سلمان خود يك افسر نظامی بود و در دربار ايران خدمت ميكرد ولی به علت خيانت از ايران فراری شد و پس از چندين سال بالاخره

به همراهی اعراب به ايران حمله كرد و طی چند سال متواری بودن با اينكه خود زرتشتی بود اديان مسيحيت و يهوديت را آموخته بود و در بسياری از موارد به اعراب كمك كرده بود

و از تمام مناطق استراتژيك ايران آگاهی داشت(رم دادن فيلها-ويرانی سدها بر روی شهرها-آگاهی دادن اعراب از گنجينه های ايران-...) .به عنوان نمونه زمانيكه سپاه اسلام به يكی از سد ها رسيدند(سدها از سنگ و ملات ساروج ساخته شده بود) سلمان گفت كه مقداری
سركه-آبليمو-نمك و ... بياورند و از اين مواد يك ماده اسيدی ساخت و با ريختن اين ماده بر روی سد ساروج ها حل شدند و سد ويران می گشت. سلمان نزديك 174 سال زنده ماند تا بلایی را كه سر ايران آورده بود را ديد. این بود كه در 2 سال آخر عمر خود فقط خودش را نفرين مي كرد و مِی گفت سلمان بمير كه مردن تو را كم است.
رستم فرخزاد در محرم سال 16 هجری با سپاهی 60 هزار نفری از فرات عبور کرد و در کنار شعبه ای از فرات اردو زد . به گفته طبری رستم چندين مذاکره با فرماندهان عرب کرد ولی آنان تنها سه راه را برای او گذاشتند : یا مسلمان شوند - یا بجنگند و کشته شوند - یا حاضر به دادن خراج گردند . طبری اذعان دارد که بعد از این پیشنهادات رستم با فرماندهان ارتش و شاهنشاه گفتگو نمود . ولی هیچ کدام حاضر به باج دادن به عربها نشدند . "طبری" رستم را پس از این گفتگو همیشه برای ایران در حال گریه مینامد .گفتنی است در پایان مذاکرات فرماندهان عرب با رستم آنان این آیه را برای رستم خواندند ((( کافران باید با فروتنی و به طیب خاطر باجگذار مسلمانان شوند - سوره توبه - آیه 29 ))) ((زرتشتيان و مسيحيان خود پيرو خدای يكتا بودند و هستند پس چگونه است كه الله آنان را كافر مينامد جای تعجب دارد!!))رستم از این سخن توهین امیز آنان به خشم آمد و آماده نبردی سخت شد . او میدانست که این نبرد آخرین جنگ او خواهد بود و ایران به دست این وحشیان فتح خواهد شد . رستم از رود حیره عبور کرد و دربرابر لشگر اسلام صف آرایی نمود . در این هنگام به گفته بلاذری طوفانی سخت و گرد و غبار بزرگی در بیابانهای شمالی به راه افتاد که طوفان در جهت چشم لشگر ایرانیان بود و موافق جهت لشگر عرب . رستم پس از دیدن این منظره گفت : بنگرید که امروز روز جنگ است و باد هم به کمک عربان آمده است و از روبرو بر ما میوزد . فریادهای لشگر عرب از دور به گوش میرسده است که سپاه را تشویق نموده تا اگر پیروز شوید زمینها - ثروتها - پسران و دختران و زنان ایرانی از آن شما خواهد شد و اگر شکست بخورید بهشت و پاداش اخروی در انتظار شما خواهد بود . به گفته طبری در نبرد قادسیه 33 قبیله عرب با لشگر سعد ابی وقاص همراهی نمودند . عرب چیزی برای از دست دادن نداشت . او آمده بود تا یا به سرزمینهای پر نعمت ایران دست پیدا کند و یا در راه خدا کشته شود . جنگ آغاز شد و روز نخست ایرانیان 500 تن از عربان را کشتند . بیشترین کشته شدگان از قبیله بنی سعد بود . روز دوم ایرانیان بر عربها چیره شدند و بیش از 2000 تن از آنان کشته شدند . در این نبرد چند تن از سرداران بزرگ ایران به نامهای پیروزان - بندوان - ... - بزرگمهر همدانی کشته شدند . روز سوم نیز همین گونه بود و عربها دست به شگردی نظامی زدند(سلمان فارسی آموخته بود) و چشم فیلهای سپاه را کور کردند و آنان به حالت رمیده شدند و تعداد کثیری از ایرانیان در زیر دست و پای فیلان کشته شدند . روز چهارم نبرد تا پاسی از شب ادامه داشت . پس از فرارسیدن شب ایرانیان به اردگاه های خویش بازگشتند و سلاحها را بر زمین نهادند و استراحت کردند . چند ساعت پس از این استراحت شبیخون بزرگی از لشگر عرب به سوی ایرانیان وارد شد و نبرد خونینی در شب هنگام شروع گشت و عده کثیری از ایرانیان و عربها کشته شدند . در همین شب به گفته طبری رستم فرخزاد دلاور مرد آ ريائی توسط یک عرب وحشی مسلمان سر بریده شد و شالوده ارتش ایران با کشته شدن رستم فرخزاد از هم پاشیده شد و به ترتیب فرماندهان به قتل رسیدند .

پاينده ايران اهورائی

شما که این طور می نویسید کی هستید فکر کردید شاید یک عرب یا افغانی یا مغول