داریوش بزرگ
داریوش پسر ویشتاسپ، ملقب به داریوش بزرگ یا داریوش اول، سومین پادشاه هخامنشی.(550 پیش از میلاد)
همسر او، آتوسا ( دختر کوروش کبیر). و فرزند او خشایارشا
وی با کمک دیگر نجبای پارسی سلطنت را به خاندان هخامنشی بازگرداند. پس از آن به فرونشاندن شورشهای داخلی پرداخت. نظام شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمینهایی چند به شاهنشاهی الحاق کرد. آغاز ساخت پارسه (تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود. از دیگر کارهای او حفر کانالی بود که دریای سرخ را به رود نیل و از آن طریق به دریای مدیترانه پیوند میداد.
مقبرهٔ او در دل کوه مهر (رحمت) در مکانی به نام نقش رستم در مرودشت فارس (نزدیک شیراز) است. (486 پیش از میلاد)
داريوش در طول ۳۶ سال پادشاهی خود اقداماتی به شرح ذيل انجام داد:
- او بار دیگر امپراطوری بزرگی که کورش بنا کرده بود و کمبوجیه با فتح مصر آنرا گسترش داده بود را حفظ نمود . وی سیستم لشگری و کشوری را در ایران بنا نهاد و اداره کشور را بر دست "ساتراپها" سپرد . سپس برای شهر شهربان برگزید و در کنار آنان یک سردار و یک دبیر قرار داد.
- او چاپارخانه ها را در ایران پایه گذاری کرد که هسته اولیه سازمان پست کنونی است
- ایجاد راه شاهی از ممفیس پایتخت مصر به سارد ( واقع در ترکیه ) ، بابل ( واقع در عراق ) ، هگمتانه ( همدان ) و سرانجام شوش .
- اوکانالی را بنا نهاد که بعدها به کانال سوئز لقب گرفت ( به طول 160 کیلومتر ) .
- طراحی و تشکیل سپاه جاویدان به تعداد ده هزار نفر که همواره آماده نبرد بود و امنیت کشور را حفظ و هیچگاه از شمار آن کاسته نمی شد .
- او چندین سد در ایران و هند و کشورهای منطقه برای جبران آب در روزهای قحطی بنا نهاد