بسکتبال

عنوان: بسکتبال 5/12/2008, 13:02

تاریخچه بسکتبال

ورزش بسکتبال در اوایل پاییز 1891 میلادی توسط شخصی به نام جیمزنای اسمیت در ایالات متحده، پایه ریزی و ابداع شد. اما، از قرنها پیش در میان ساکنان مختلف قاره آمریکا، به ویژه آمریکای مرکزی و جنوبی، انواعی از بازی و مسابقه رایج بود که کم و بیش به بسکتبال شباهت داشته است. در کشور آرژانتین، نوعی بازی در میان گله دارها متداول است که آن را پاتو (Pato) می نامند. در این بازی، دو تیم،‌ سوار بر اسب در میدانی وسیع به تاخت و تاز می پردازند و هر تیم کوشش می کند توپی را که شش حلقه (مانند دستگیره) بر بدنه آن وجود دارد، با پرتاب کردن و پاس دادن به یاران خودی، ‌به آن سوی میدان برساند و از حلقه و توری سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی نصب شده، عبور دهد. این بازی تا حدی شبیه به بسکتبال است. اما، شباهت بازی پوک تاپوک با ورزش بسکتبال از پاتو هم بیشتر است.
پوک تاپوک، در میان اقوام متمدن قاره آمریکای جنوبی و مرکزی به ویژه اقوام مایا و تولتک (ناحیه مکزیک کنونی) رواج بسیار داشت. آن مردمان، این بازی را که با توپ و حلقه ای ثابت در میدانی وسیع انجام می شد، با علاقه و هیجان زیادی برگزار می کردند.
یک زمین مخصوص بازی پوک تاپوک، توسط باستان شناسان در مکزیک کشف شده که گفته می شود متعلق به حدود 1500 سال قبل است. در این گونه خاکبرداری های باستان شناسی، توپ ها و حلقه های بازی پوک تاپوک، فراوان به دست آمده است. البته اقوام باستانی مایا، آزتک و تولتک، بازیهای گروهی با توپ را تنها برای سرگرم شدن و تفریح انجام نمی دادند، بلکه در نزد آنها، این بازیها نوعی عبادت و جشن شکرگزاری نیز محسوب می شد. چنانکه جوانان این اقوام می توانستند در میدان مسابقه با چابکی، مهارت و اعتماد به نفس عمل کنند. این کار، نشانه هایی از برکت و توجه خداوند شمرده می شد و اگر جوانها ضعیف عمل می کردند و مسابقه از هیجان لازم برخوردار نمی بود، گفته می شد که سالی سخت در پیش است. در سال 1518 میلادی، هنگامیکه هرنان کورتز، کشورگشای اسپانیایی، پیشروی خود را در خاک امپراطوری آزتک آغاز کرد و به پایتخت این قوم رسید، امپراطور برای خوشامد او و همراهانش، یک مسابقه بزرگ پوک تاپوک ترتیب داد.
پیش از کشف قاره آمریکا و در قرنهای 12 تا 15 میلادی، نوعی ورزش و بازی در میان اقوام انیکا و تولا متداول بود که شباهت بسیاری به بسکتبال امروزی داشت. به این بازی تلاچیتلی می گفتند. این اقوام در آمریکای جنوبی (منطقه ای که امروز کشور پرو است) زندگی می کردند. در بازی تلاچیتلی، بازیکنان دو تیم، می بایست توپ سنگینی را نه با دست یا حتی با پا، بلکه با ضربات آرنج و ران و باسن به سوی حلقه ای که به صورت عمودی در انتهای میدان مسابقه نصب می شد، پیش ببرند و آن را از حلقه عبور دهند. این کار البته بسیار مشکل بود و اغلب هم با خشونت زیاد بازیکنان نسبت به یکدیگر صورت می گرفت.
بزرگترین زمین بازی که در آن تلاچیتلی برگزار می شد، چی چن ایتزا نام داشت و مستطیلی بود به طول 90 متر و عرض 30 متر. پیرامون این میدان بزرگ، دیوارهای بلند معبدها و بناهای یادبود قرار داشت و بر فراز آن دیوارها،‌ انبوه مردم به تماشای مسابقه می ایستادند و به تشویق بازیکنان می پرداختند. توپی که در بازی تلاچیتلی به کار می رفت، به اندازه توپ فوتبال امروزی بود و در وسط تخته سنگ یکپارچه و مدوری، سوراخی به وجود می آوردند تا توپ از آن عبور کند.
بازیهای پوک تاپوک و تلاچیتلی هم با نابود شدن تمدنهای درخشان آزتک، مایا، انیکا، تولا و تولتک توسط مهاجمان و کشورگشایان اسپانیایی از میان رفت و به تاریخ پیوست.
تولد بسکتبال
جیمزنای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که به ایالات متحده، مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت. در سال 1891، زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد ایالت ماساچوست درس می داد، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع نماید که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال، هاکی و بیسبال در فصل بهار و تابستان حفظ کنند. دکتر نای اسمیت، پس از بررسی رشته های موجود ورزش بسکتبال Basketball-history

ی دریافت که ورزش جدید باید دارای مشخصات خاصی باشد: 1- توپ در آن نقش داشته باشد، 2- به صورت گروهی به اجرا درآید، 3- اصل رقابت در آن رعایت شود، 4- بر مهارت استوار باشد و بر خشونت و برخوردهای سخت بدنی، مبتنی نباشد. حاصل این افکار و اندیشه ها، ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه پس از سپری شدن، نزدیک به یک قرن از اختراع آن، از پرطرفدارترین و هیجان انگیزترین رشته های ورزشی بین المللی است.
دکتر نای اسمیت در شروع کار، دو سبد که مخصوص حمل میوه بود، بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند، نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند، در این حال، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف برباید و تصاحب کند.
نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت، میان دو تیم 9 نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام ویلیام چیس به سبد انداخت. بعدها شخصی به نام فرانک ماهان با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت (Basket) و توپ را بال (Ball) می گویند، این ورزش را بسکتبال نامید.
دکتر نای اسمیت، برای آنکه بازی بسکتبال خشن نشود، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد. بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود:
- بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند.
- بازیکنی که توپ را در اختیار داشت، نباید با آن راه برود یا بدود.
- هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود.
- فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشته، می توانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند.
- بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند.
در آغاز، ته سبدها هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می افتاد، باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون می آورد. در سال 1892 شخصی به نام لئوآلن، سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین دلیل به زودی پاره و فرسوده می شد، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد. دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاهها یافت. دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخه هایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود، ارسال داشت. این مقررات در سال 1892 میلادی به صورت کتابچه ای برای استفاده عموم منتشر شد.
کشور کانادا، نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت. سایر کشورها هم به تدریج و در سالهای بعد پذیرای این ورزش جدید شدند: فرانسه 1993، چین و هندوستان 1894، انگلستان 1894، ژاپن 1900 و ... .
نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال 1896 بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد. نتیجه این بازی تاریخی 15 بر 12 به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود.
در سال 1927، کمیته جهانی YMCA (انجمن مردان جوان مسیحی) با همکاری کالج اسپرینگ فیلد، یک مدرسه بین المللی برای تربیت جسمانی در ژنو تأسیس کرد. سپس همایشی از نمایندگان انجمنهای بسکتبال در 18 ژوئن 1932 در ژنو برگزار شد و فدراسیون بین المللی بسکتبال آماتور (FIBA) با هشت کشور، بنیانگذاری شد. اولین رئیس FIBA، لئون بوفارد اهل سوئیس و اولین دبیرکل، رناتو ویلیام جونز اهل بریتانیا بود. در کنگره بنیانگذاری FIBA، اولین قوانین بین المللی، به طور کامل تهیه شد. ورزش بسکتبال، نخستین با در سال 1936 در بازیهای المپیک برلین حضوری بین المللی یافت. اولین دوره رقابتهای قهرمانی مردان جهان، در سال 1950 در بونیس آیرس (آرژانتین) برگزار گردید که با قهرمانی آرژانتین به پایان رسید.

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:03

بسکتبال در ایران

رشته ورزشی بسکتبال برای اولین بار در سال 1310 در ایران معرفی شد ولی چهار سال طول کشید تا در مکانی مشخص، فردی به تعلیم آن بپردازد. فریدون شریف زاده در سال 1314 بسکتبال را به طور رسمی در کالج البرز تهران معرفی کرد و به معرفی تعلیم این ورزش پرداخت. شریف زاده تحصیلات عالیه خود را در ترکیه به پایان رسانده بود و در مسابقات باشگاهی آن کشور چند سال فعالیت کرده بود. پس از تشکیل تیم بسکتبال کالج البرز برخی از مربیان ورزش با آشنایی که با این رشته نوظهور پیدا کرده بودند به تعلیم آن در مدارس و دانشگاهها پرداختند. در سال 1324 با گسترش بسکتبال، انجمن بسکتبال و والیبال ایران تأسیس شد و مسئولیت آن را کاظم رهبری برعهده گرفت. این روند تا سال 1332 همچنان ادامه داشت ولی به علت فراگیر شدن این رشته و همچنین موفقیت آن در بازیهای آسیایی 1951 دهلی نو، فدراسیون بسکتبال به صورت مستقل به ریاست ضیاءالدین شادمان تشکیل شد.
بسکتبال Iran

آهنگ گسترش بسکتبال در ایران نیز مانند سایر کشورهای جهان بسیار سریع بود، بطوریکه چند سال پس از شکل گیری این ورزش، تیم ملی ایران در بازیهای المپیک 1948 لندن شرکت نمود. اعضای تیم ایران در این بازیها عبارت بودند از: حسین جبارزادگان، حسین کاراندیش، فریدون اشتری، حسین سرودی، حسین صعودی پور، مهندس رفعت جاه، ابوالفضل صلبی، اصغر احساسی، فریدون اسفندیاری، ضیاءالدین شادمان، فریدون صادقی و فرهنگ مهتری. سرپرستی این تیم برعهده کاظم رهبری بود. تیم ایران با یک پیروزی و پنج شکست در میان 23 تیم شرکت کننده به مقام پانزدهم رسید. البته این اولین و آخرین حضور المپیکی بسکتبال ایران بود.
در سال 1950 تیم ملی بسکتبال ایران برای شرکت در یک تورنمنت بین المللی به ترکیه رفت و توانست در این رقابت ها که با حضور فرانسه،‌ یوگسلاوی، ایتالیا، مصر، اتریش و ترکیه برگزار می شد، با پیروزی بر ایتالیا، اتریش و مصر در جای سوم قرار گیرد. هرچند بسکتبال جای خود را به عنوان یک ورزش گروهی که همانند فوتبال برای بازی احتیاج به وسایل چندانی نداشت، باز کرده بود ولی کسب مدال برنز بازیهای آسیایی 1951 دهلی نو بود که باعث گسترش فراوان آن به خصوص در مدارس و دانشگاهها شد.
تیم ملی ایران در سال 1962 در تورنمنت چهار جانبه ای که بصورت رسمی بین تیم های ایران، ترکیه، پاکستان و هندوستان در لاهور پاکستان برگزار شد با موفقیت به مقام نخست رسید. در دومین حضور بسکتبال ایران در بازیهای آسیایی که در سال 1966 اتفاق افتاد تیم ایران نتوانست موفقیت 1951 را تکرار کند و به مقام هفتم رسید.
اولین حضور ایران در جام ملتهای آسیا، به سال 1973 بود که تیم ایران پنجم شد. از آن زمان تاکنون تیم ایران در یازده دوره این رقابت ها که هر دو سال یکبار برگزار می شود و تاکنون بیست و سه دوره خود را پشت سر گذاشته است، حضور یافته که حاصل آن یک عنوان چهارمی در سال 1993 و پنج عنوان پنجمی بوده است.
دوران باشکوه بسکتبال ایران یک بار دیگر از سال 1381 آغاز شد و بسکتبال ایران از آن سال تا امروز به موفقیت های بی سابقه ای دست یافت. عنوان قهرمانی امیدهای آسیا، یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی جوانان آسیا و قهرمانی مردان غرب آسیا مهمترین افتخارات این دوران بوده است.

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:03

درباره بسکتبال

ورزش بسکتبال که در سال 1891 توسط دکتر نای اسمیت پایه گذاری شد، تا امروز جهش قابل ملاحظه ای داشته است و در بسیاری از کشورهای جهان، ورزشی پرطرفدار به شمار می آید.
قوانین و مقررات
تعداد کل بازیکنان: 10 تا 12 نفر.
تعداد بازیکنان داخل زمین: 5 نفر.
تعداد کل داوران: 6 نفر شامل سرداور- داور- منشی- وقت نگهدار- مسئول وقت 30 ثانیه- مسئول تابلو.
اندازه تخته: 180 در 120 سانتی متر.
اندازه زمین: طول زمین بسکتبال 28 متر و عرض آن 15 متر است.
شکل و اندازه حلقه: حلقه بسکتبال به شکل دایره همراه با تور زیر آن (سبد بسکتبال) و قطر آن 45 سانتی متر می باشد.
بسکتبال Ball

وزن و رنگ توپ: وزن توپ بسکتبال بین 600 تا 650 گرم بوده و رنگ آن نارنجی یا قهوه ای می باشد.
مقدار باد توپ: مقدار باد توپ باید به اندازه ای باشد که اگر از ارتفاع 183 سانتی متر به طرف زمین انداخته شد، تا 124 سانتی متر بالا آید.
محیط توپ: 75 تا 78 سانتی متر مربع است.
روش شروع بازی: توپ توسط سرداور بین دو نفر از هر دو تیم از وسط زمین به بالا انداخته می شود. (جامپ بال)
زمان بازی: زمان بازی شامل 4 وقت (کوارتر) 10 دقیقه ای مفید می باشد.
زمان و تعداد استراحت ها: بین کوارترها، 2 دقیقه استراحت و بین کوارتر 2 و 3، پانزده دقیقه استراحت در نظر گرفته می شود. در کوارتر اول و دوم و سوم وقت اضافه، یک استراحت یک دقیقه ای و کوارتر چهارم 2 استراحت یک دقیقه ای وجود دارد.
ارتفاع حلقه تا زمین: 05/3 متر می باشد.
تعداد تعویض ها: تعداد تعویض های هر تیم نامحدود و آزاد البته با اجازه داور است.
شماره بازیکنان: شماره بازیکنان از یک تا 99 می تواند باشد.
طریقه انداختن توپ از خارج از زمین (اوت): بازیکنان می توانند توپ را بعد از گرفتن از داور، از محل خطا، با قرار گرفتن در پشت خط تا یک متر جلوتر یا عقب تر بیندازند.
خطای تیمی: در هر کوارتر هر تیم تا 4 خطا مجاز است انجام دهد و به ازای هر خطای بعدی در هر جای زمین به تیم مقابل 2 پرتاب داده می شود.
اخطار: داور برای نشان دادن اخطار، دست خود را مشت کرده و با انگشت شصت به بازیکن یا تیم خاطی نشان می دهد.
فاصله نقطه پنالتی تا پای حلقه: این فاصله برابر با 580 سانتی متر می باشد.
اخراج و جریمه آن (دیسکافیله): در هنگام اخراج، تیم مقابل دو پرتاب و مالکیت توپ از کنار نیمه زمین را خواهد داشت و در موقع پرتاب هیچ کس زیر حلقه قرار نمی گیرد.
خطای غیرورزشی (خطای عمد): جریمه خطای عمد 2 پرتاب و مالکیت توپ برای تیم مقابل است. شروع مجدد بازی از کنار خط وسط زمین (نیمه زمین) توسط تیم پرتاب کننده انجام می گیرد و در موقع پرتاب پنالتی هیچ بازیکنی نباید اطراف ذوزنقه باشد.
بازی مساوی و وقت اضافی: بازی نتیجه مساوی ندارد و برنده با یک وقت اضافه 5 دقیقه ای مشخص خواهد شد و در صورت تساوی، 5 دقیقه دیگر اضافه می شود و در وقت اضافه هر تیم یک استراحت خواهد داشت.
خطای فنی بازیکنان داخل زمین و نفرات نیمکت: برای خطای بازیکنان داخل زمین،‌ یک پرتاب و مالکیت توپ از کنار خط وسط زمین برای تیم مقابل و برای خطای بازیکن های روی نیمکت، دو پرتاب و مالکیت توپ از کنار خط وسط زمین، برای تیم مقابل در نظر گرفته می شود.

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:03

نکات دیگر
- به جای بازیکن اخراجی، یک بازیکن می تواند وارد زمین شود.
- جریمه خطای داخل قوس،‌ دو پرتاب و خارج از قوس سه پرتاب می باشد.
- اگر تیمی در یک کوارتر 4 خطا داشته باشد و مالک توپ هم باشد، در صورت انجام خطا به تیم مقابل دو پرتاب داده نمی شود.
- قبل از مسابقه، تیمی که روی هر تخته و حلقه تمرین کند، موقع بازی هم باید روی همان تخته و حلقه گل بزند.
- یک تیم می تواند تا 8 ثانیه توپ را در داخل زمین خود نگه دارد.
- هر تیم می تواند تا 24 ثانیه توپ را در اختیار خود در کل زمین نگه دارد.
- بازیکنان یک تیم می توانند به مدت 3 ثانیه در محوطه ذوزنقه حریف باشند، ولی اگر مالک توپ در این محل با توپ فعال باشد، تا 5 ثانیه هم اشکال ندارد.
- در مواردی نگه داشتن توپ به مدت 5 ثانیه خطا می باشد: 1- در موقع پنالتی (که در این صورت یک پنالتی حذف می شود) 2- از اوت (توپ در اختیار حریف قرار می گیرد) 3- نگه داشتن توپ (توپ در اختیار حریف قرار می گیرد.)
- در موقع انداختن توپ از پشت خط عرضی، بازیکنان می توانند توپ را از بالای تخته به داخل زمین پرتاب کنند.
- در هنگام پنالتی، 3 نفر از تیم دفاع کننده و 2 نفر از تیم حمله کننده می توانند اطراف ذوزنقه بایستند. (البته یکی در میان و در جای مشخص)
- مکان مربی هر تیم، حداکثر 5 متر مانده به نیمه خط طولی است.
- برخورد توپ با خط، اوت محسوب می شود.
- اگر بازیکنی توپ را قبل از برخورد به زمین در خارج از خط روی هوا بگیرد، اوت بوده و توپ در اختیار حریف قرار می گیرد.
- کرونومتر زمانی شروع به کار می کند که توپ را یک نفر در داخل زمین لمس کند. (این قانون شامل توپهای جامپ بال یا شروع بازی، توپ های اوت و توپ های بعد از گل نشدن پنالتی هم می شود)
- در هنگام پرتاب پنالتی به غیر از بازیکنان اطراف ذوزنقه، سایر بازیکنان باید در پشت قوس 3 امتیازی، قرار گیرند.
- موارد خطای فنی عبارتند از:
آویزان شدن از حلقه، در آوردن صداهای ناشایست از طرف بازیکنان نیمکت ذخیره و خروج مدافع از زمین زمانی که مالک توپ قصد انداختن توپ به داخل زمین را دارد.
B: یعنی خطا توسط ذخیره انجام شده و جلوی نام مربی درج می شود.
C: یعنی خطا توسط مربی انجام شده و جلوی نامش درج می شود.
3 تا B و یا 2 تا B و یک C و یا 2 تا C، باعث اخراج مربی از زمین می شود.
خطای نیمه: پاس دادن توپ از زمین حریف به زمین خودی می باشد که از محل خطا انداخته می شود. (خط طولی یا عرضی)

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:04

بسکتبال در بازی های المپیک

پس از تشکیل فدراسیون جهانی بسکتبال (FIBA) در سال 1932 و جهانی شدن این رشته ورزشی، کمیته بین المللی المپیک در سال 1935، این رشته ورزشی را در بارنامه المپیک 1936 برلین گنجاند.

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:04

رده بندی تیم ها براساس مرغوبیت مدال

تیم	طلا	نقره	برنز	مجموع
1- ایالات متحده	12	1	2	15
2- شوروی، تیم متحده	2	4	3	9
3- یوگسلاوی	1	4	1	6
4- آرژانتین	1	-	-	1
5- فرانسه	-	2	-	2
- ایتالیا	-	2	-	2
7- کانادا	-	1	-	1
- کرواسی	-	1	-	1
- اسپانیا	-	1	-	1
10- برزیل	-	-	3	3
- لیتوانی	-	-	3	3
12- اروگوئه	-	-	2	2
13- کوبا	-	-	1	1
- مکزیک	-	-	1	1
جمع: 14 تیم	16	16	16	48

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:05

رده بندی مسابقه های بسکتبال المپیک - مردان

سال	میزبان	قهرمان	دیدار پایانی	نایب قهرمان	دیدار رده بندی
1936	برلین	ایالات متحده	19-8	کانادا	مکزیک - لهستان (26-12)
1948	لندن	ایالات متحده	65-21	فرانسه	برزیل - مکزیک (52-47)
1952	هلسینکی	ایالات متحده	36-25	شوروی	اروگووئه - آرژانتین (68-59)
1956	ملبورن	ایالات متحده	89-55	شوروی	اروگوئه - فرانسه (71-62)
1960	رم	ایالات متحده	81-57	شوروی	برزیل - ایتالیا (78-75)
1964	توکیو	ایالات متحده	73-59	شوروی	برزیل - پورتوریکو (76-60)
1968	مکزیکوسیتی	ایالات متحده	65-50	یوگسلاوی	شوروی - برزیل (70-53)
1972	مونیخ	شوروی	51-50	ایالات متحده	کوبا - ایتالیا (66-65)
1976	مونترال	ایالات متحده	95-74	یوگسلاوی	شوروی - کانادا (100-72)
1980	مسکو	یوگسلاوی	86-77	ایتالیا	شوروی - اسپانیا (117-94)
1984	لس آنجلس	ایالات متحده	96-65	اسپانیا	یوگسلاوی - کانادا (88-82)
1988	سئول	شوروی	76-63	یوگسلاوی	ایالات متحده - آرژانتین (78-49)
1992	بارسلونا	ایالات متحده	117-85	کرواسی	لیتوانی - تیم متحد (82-78)
1996	آتلانتا	ایالات متحده	95-69	یوگسلاوی	لیتوانی - استرالیا (80-74)
2000	سیدنی	ایالات متحده	85-75	فرانسه	لیتوانی - استرالیا (89-71)
2004	آتن	آرژانتین	84-69	ایتالیا	ایالات متحده - لیتوانی (104-96)

عنوان: رد: بسکتبال 5/12/2008, 13:06

رده بندی مسابقه های بسکتبال المپیک - زنان

سال	میزبان	قهرمان	دیدار پایانی	نایب قهرمان	دیدار رده بندی
1976	مونترال	شوروی	-	ایالات متحده	بلغارستان
1980	مسکو	شوروی	104-73	بلغارستان	یوگسلاوی - مجارستان (68-65)
1984	لس آنجلس	ایالات متحده	85-55	کره جنوبی	چین - کانادا (63-57)
1988	سئول	ایالات متحده	77-70	یوگسلاوی	شوروی - استرالیا (68-53)
1992	بارسلونا	تیم متحده	76-66	چین	ایالات متحده - کوبا (88-74)
1996	آتلانتا	ایالات متحده	111-87	برزیل	استرالیا - اوکراین (66 - 56)
2000	سیدنی	ایالات متحده	76-54	استرالیا	برزیل - کره جنوبی (84-73)
2004	آتن	ایالات متحده	74-63	استرالیا	روسیه - برزیل (71-62)