انجمن فرزندان ایران بزرگ
هل تريد التفاعل مع هذه المساهمة؟ كل ما عليك هو إنشاء حساب جديد ببضع خطوات أو تسجيل الدخول للمتابعة.



 
الرئيسيةدروازهمكتبة الصورجستجوأحدث الصورثبت نامورود

 

 آداب زورخانه

اذهب الى الأسفل 
نويسندهپيام
Admin
Admin
Admin


تعداد پستها : 1496
تاريخ التسجيل : 2008-11-18

آداب زورخانه Empty
پستعنوان: آداب زورخانه   آداب زورخانه Empty5/12/2008, 13:42

آداب زورخانه
آنچه ورزش باستانی را از سایر ورزش ها مجزا می کند آداب آن است که مهمترین آنها موارد ذیل است:

- میاندار قبل از شروع به ورزش از بزرگترها و حضار رخصت می گیرد.

- برداشتن و گذاشتن وسایل ورزشی از بزرگترها شروع می شود.

- ورزشکار باید موقع ورود به گود از نظر شرعی پاک باشد.

- قبل از اینکه ورزش و مراسم آن تمام شود اگر کسی بخواهد گود را ترک کند باید از میاندار کسب اجازه کند.

- ضمن ورزش اگر یکی از ورزشکاران حرکات میاندار را تقلید نکند به میاندار بی احترامی می شود(یک نوع بی ادبی است).ولو اینکه میاندار کوچکتر از اطرافیان باشد، هماهنگی با او برای حاضرین در گود الزامی است.

- چرخیدن از کوچکترها شروع و به بزرگترها ختم می شود(منظور از کوچکتر و بزرگتر در زورخانه صاحب کسوت است و با اینکه کهنسالان دارای احترام هستند ولی پیشکسوتی به سن و سال نیست).

- ختم ورزش را میاندار با اجازه بزرگترها و حضار اعلام می کند و برای دعا تعارف و پیشنهاد می کند تا یکی از پیشکسوتان حاضر در گود مراسم دعا را انجام دهد.

- هنگام مراسم دعا باید همه خاموش و ساکت باشند و هر کس هر کجا هست باید بی حرکت باشد و گوش به سخن دعا کننده بدهد(چه ورزشکار و چه تماشاگر).

- اگر ضمن دعا تماشاچیان از باشگاه خارج شوند به ورزشکاران داخل گود بی احترامی است.

- تشویق ورزشکاران خصوصاً هنگام چرخ و میل بازی از وظایف مرشد است که گاهی میاندار و یا یکی از پیشکسوتان داخل گود همکاری می کنند.

- جز مرشد کسی حق ندارد روی سردم بنشیند.

- ورود به گود با کفش و بدون بستن لنگ ممنوع است.

- داخل گود و روبه روی سردم محل ورود ورزشکاران به گود است که پایین ترین نقطه گود محسوب می شود و بالعکس بالاترین محل آن جنب سردم است.

- ورزشکاران در داخل گود به ترتیب سوابق از پایین به بالا می ایستند یعنی از کهتر شروع و به مهتر ختم می شود.غیر از سادات که آنها چنانچه تازه کار هم باشند بالا دست قرار می گیرند و بعد از همه می چرخند.

- به منظور احترام به پیشکسوتان و پهلوانان، موقع سنگ گرفتن و یا کباده کشیدن مرشد و یا یکی از حضار با صدای بلند حرکات آنان را می شمارد.
بازگشت به بالاي صفحه اذهب الى الأسفل
https://kbirb.4umer.com
Admin
Admin
Admin


تعداد پستها : 1496
تاريخ التسجيل : 2008-11-18

آداب زورخانه Empty
پستعنوان: رد: آداب زورخانه   آداب زورخانه Empty5/12/2008, 13:43

وسایل ورزش در زورخانه
آلات و ادوات به کار رفته در ورزش ها شباهت های زیادی به وسایل جنگی گذشته دارند.میل و میل گیری همان گرز و نواختن و چرخش آن در دست به هنگام جنگ است.کباده که از نظر شکل شباهت بسیار زیاد به کمان و زه آن دارد، در واقع همان کمان بوده که در جنگ به کار می رفته و سنگ و سنگ گیری که در واقع سپر است برای محافظت از حمله دشمن در جنگ که برای داشتن قدرت در حمل این آلات و ادوات جنگی، در قرون گذشته تمرین جنگاوری در سردابه ها و زیرزمین انجام می شده و سپس به ورزش های زورخانه ای تغییریافته است.

آنچه امروزه مرسوم است فقط سنگ، تخته شنا، میل و کباده می باشد و وسیله ای دیگر نیز به نام تخته شلنگ بود که تا حدود 80 سال قبل رواج داشت.

در سنگ گیری، ورزشکار به پشت می خوابد و قطعه سنگ را با علتیدن به سمت های راست و چپ به سمت بالا حرکت می دهد.وزن سنگ بنا به درخواست سفارش دهنده ی آن متفاوت ولی بین 20 تا 40 کیلوگرم است.به هنگام ضرب گیری مرشد ضرب نمی گیرد بلکه با آداب خاصی حرکات او شمارش می شود.در سنگ گیری شمارش از یک آغاز و به 50 می رسد و سپس معکوس شمارش می شود و بیش از 117 شمارش نمی شود.درباره رقم 117 نیز توافقی بین پژوهشگران ورزش های زورخانه ای وجود دارد که اعتقاد دارند رقم 117 اشاره به 17 سلسله فقراست اما درباره افزوده شدن رقم 100 به 17 دلیل خاصی ذکر نشده است.البته در کاشان و اصفهان و برخی شهرهای جنوبی از رقم 114 استفاده می شود که معادل 114 سوره ی قرآن مجید است.

نحوه شمارش اعداد
در شمارش سنگ، از روش های خاصی در خواندن استفاده می شود و شمارش براساس الفاظ و عبارات قرآنی و یا کنایه و استعاره و الفاظ مناسب مذهبی انجام می گیرد.در هر شهرستان و گاه نزد هر مرشد این عبارات و الفاظ متفاوت است.
تخته شنا و شنا رفتن
یکی از ورزش ها و حرکاتی که ورزشکاران در زورخانه درون گود به آن می پردازند «شنا رفتن» است.ورزشکاران با استفاده از «تخته شنا» که چوبی است به طول حدود 75 و عرض 8 و قطر 2 و دو پایه به ارتفاع 6 سانتی متر به این ورزش می پردازند.

این ورزش با استفاده از میاندار که نظم و ترتیب دهنده ی حرکات تمام ورزشکاران با یکدیگر است انجام می شود.به گونه ای که دستها با فاصله روی تخته شنا قرار می گیرد و پاها با فاصله ای بیش از عرض شانه، آنگاه با قدرت دستها و بازوان و پاها به سمت بالا و سپس بر روی تخته شنا خم می شود.شنا معمولاً برای تقویت عضلات دستها و شانه ها است و میاندار با تنظیم حرکات ورزشکاران و مرشد با نواختن ضرب و خواندن اشعار پهلوانی، آنان را ترغیب به انجام حرکات منظم می کنند.شنا در زورخانه چهار نوع است:
شنای کرسی، شنای دست و پا مقابل، شنای دو شلاقه و شنای پیچ.

میل گیری و گورگه
یکی دیگر از حرکات ورزش باستانی، میل گیری یا میل گرفتن است.میل همان گرز بوده که پس از قرن ها تبدیل به میل شده و برای قوی شدن عضلات بازو و کتف همچنین تمرکز فکری و دقت و تنظیم در حرکات دست و پا بسیار اهمیت دارد.

به هنگام میل گیری ورزشکار میل ها را که به شکل استوانه ای چوبی و بر روی دسته ای سوار هستند جلوی خود به صورت عمودی نگاه داشته، سپس یکی از دستان میل را از بالای شانه گذرانده و با گردشی دایره وار آن را از پشت به سمت جلو بازمی گرداند، سپس با دست دیگر میل دوم را با همین روش به حرکت درمی آورد.وزن میل ها ثابت نیست و بنا به نیاز درخواست کننده در اوزان مختلف ساخته می شوند.

پس از آغاز میل گیری که همراه با ضرب مرشد است و پس از رسیدن سرعت حرکات به اوج خود، اصطلاحاً این بخش گورگه (بر وزن فسرده) خوانده می شود.در این حالت میل گیر، میل ها را سرمچ گرفته و همراه با ضرب تند مرشد آن را به حرکت درمی آورد.سپس عملیات شیرین کاری که با میل انجام می شود توسط میل گیران آغاز می شود.وزن میل های بازی، بین 10 تا 30 کیلوگرم است اما وزن میل های خاص شیرین کاری از جفتی حدود پنج تا شش کیلوگرم بیشتر نیست.معمولاً برای میل گرفتن از شمارش استفاده نمی شود و فقط مرشد اشعار یا کلماتی را پس از حرکات ادا می کند و گاه صلوات می طلبد.

در میل گیری رسم است که پس از برداشتن میل ها و قرار گرفتن ورزشکاران در جای خود- داخل گود- با رخصت میاندار از همه، پیشکسوت میل ها را بلند کرده و سپس سایر ورزشکاران پس از او شروع به حرکات میل گیری می کنند.یکی از نکات مهم در میل گیری تماس پیدا نکردن میل با بدن است.

چرخ و گل چرخ
چرخ در کف گود زورخانه که اشکال گوناگون دارد یکی دیگر از حرکات زیبا، دیدنی و نمایشی است که گذشته از تقویت عضلات پاها و ران به تمرکز و دقت بسیار زیاد نیاز دارد.چرخیدن فقط در ایران رواج دارد عملی بسیار دشوار است که تعداد چرخ ها شمارش می شود.

پس از خاتمه ورزش و خالی شدن گود «گل چرخ» انجام می شده است که البته اکنون تقریباً دیگر متداول نیست.این چرخ مخصوص پهلوانان و کشتی گیران بوده و اگر هم اکنون انجام می شود مخصوص همان اشخاص است.«گل چرخ» بدین ترتیب انجام می شده است که یکی از ورزشکاران با در دست گرفتن یک لنگ وارد گود خالی شده و شروع به چرخی آرام نموده و از لنگ برای زیبا شدن حرکات استفاده می کرده و گاه آن را به دورگردن، کمر و یا دست می بسته و مرشد نیز با آوایی ملایم او را همراهی می کرده است.آنگاه با انجام گفت و گوی خاص بین ورزشکار چرخ زننده و پیشکسوت خارج گود و تند و کند شدن به روش خاص نواخت ضرب، حرکات وی سرعت گرفته و یا کند می شده و پس از خوانده شدن اشعاری، صلوات طلب می شده است و گاه این گل چرخ حدود یک ساعت به طول می انجامیده است.
بازگشت به بالاي صفحه اذهب الى الأسفل
https://kbirb.4umer.com
 
آداب زورخانه
بازگشت به بالاي صفحه 
صفحه 1 از 1
 مواضيع مماثلة
-
» آیین پهلوانی و آداب زورخانه ای
» زورخانه

صلاحيات هذا المنتدى:شما نمي توانيد در اين بخش به موضوعها پاسخ دهيد
انجمن فرزندان ایران بزرگ :: تالار ورزش :: بخش ورزش ایرانیان-
پرش به: