کشتار گرگان توسط سپاه امام حسن و امام حسین

کشتار گرگان توسط سپاه امام حسن و امام حسین

طبری می نویسد :" سعید ابن عاص" لشگری راهی گرگان نمود . مردم آنجا از راه صلح آمدند . سپس 100 هزار درهم خراج و گاه 200 هزار درهم خراج به اعراب میدادند . لیکن قرارداد از طرف ایرانیان برهم خورد و آنان از دادن خراج به مدینه سرباز زدند و از اسلام خونين گريزان شدند . یکی از شهرهای کرانه جنوب شرقی دریای خزر شهر "تمیشه" بود که به سختی با سپاه اسلام نبرد کرد . "سعید عاص" شهر را محاصره کرد و آنگاه که آذوقه شهر به اتمام رسید مردم از گرسنگی زنهار ( امان ) خواستند . به آن شرط که سپاه "سعید ابن عاص" مردمان شهر را نکشد . لیکن بعد از عقد قرار داد سعید تمام مردمان شهر را به جز یک نفر را در دره ای گرد آورد و تمام افراد شهر را از لب تیغ گذراند . در این کشتار عبدالله پسر عمر - عبدالله پسر عباس - عبدالله پسر زیبر - حسن ابن علی ( امام حسن ) - حسین ابن علی ( امام حسین ) در راس لشگر اسلام قرار داشتند . ( تاریخ طبری(

عون برادر ناتنی حسن وحسين نيز دز حمله به آذربايجان فرمانده لشكر بود كه توسط سربازان ايران كشته شد و مقبره وی هم اكنون در تبريز ميباشد.
حاج شيخ عباس قمی در كتاب سفينته البحار و مدينه الاحكام و الاثار صفحه 164 نوشته:حسين بن علی امام سوم شيعيان میفرمايد:ما از تبار قريش هستيم و هوا خواهان ما عرب هستند.روشن است كه هر عربی از هر ايرانی بهتر و والاتر و هر ايرانی از دشمنان ما هم بدتر است.ايرانيها را بايد دستگير كرد و به مدينه آورد.زنانشان را بفروش رسانيد و مردانشان را به بردگی و غلامی اعراب گماشت.!
کشته شدن عثمان و تاخیر 6 ساله فتوحات اسلام در ایران :

عثمان در روز 18 ذوالجه سال 35 هجری به دست یک گروه 2000 نفری از ناراضیان که بر ضد او شوریده بودند توسط يك دلاور ايرانی بنام بهزاد همدانی به هلاکت رسید . که به گفته تاریخ نویسان عرب جسدش 3 روز در کوچه ها رها شده بود و کسی حق برداشتن جسدش را نداشته است . ولی در نهایت با پادرمیانی امام علی شبانه جسد را برداشتند - ولی شورشیان جنازه اش را سنگباران نمودند و اجازه دفن او را در گورستان مسلمانان ندادند و او را در گورستان "حش کوکب" یهودیان دفن کردند . بعد از وی امام علی به خلافت رسید . با روی کار آمدن وی شورش "طلحه و زبیر" بر ضد او صورت گرفت . که در سال 36 هجری به جنگهای خونین "جمل" انجامید . سپس معاویه بر ضد علی شورید و به جنگ کشتارگرانه "صفین" و "حکمیت" انجامید . بعد از او خوارج علیه علی شوریدند .

بلاذری مینوسید

"اشعث ابن قیس" آذربایجان را فتح کرد و درب آن شهر را به روی سپاه اسلام گشود . در زمان عثمان وی والی آذربایجان شد و در زمان امام علی هم در سمت خود ابقا شد . او شماری زیادی از خانواده های عرب را روانه آذربایجان کرد تا در آنجا سکنی گزینند . عشایر عرب از بصره و کوفه و شام راهی آذربایجان شدند . به گفته وی عده معدودی از عربان زمینهای عجمان را خریدند . لیکن اکثر عربان برای مصادره کردن زمینهای مجوسان با یکدیگر مسابقه نمودند - یعنی هر گروهی هرچه میتوانست مصادره میکرد . بدین صورت اموال و زمینهای ایرانیان یکی پس از دیگری به تاراج گذاشته شد و امام علی خلیفه وقت با آن مخالفتی ننمود .

.

پاينده ايران اهورائی

سرباز كوروش بزرگ

من در تاریخ طبری نیافتم جایی را که نوشته باشد امام حسن و امام حسین در آن جنگ حضور داشته اند. لطفا شماره جلد و صفحه کتاب تاریخ طبری که شما به آن استناد کرده اید را برایم اینجا درج نمایید سپاس

ننگ بر تازی از اون اول تا اون آخر و به ویژه اون آشغالی که در موردش مطلب نوشتی

پاینده ایران
ننگ بر تازی

شما باید درست حرف بزند دوست من

چنین مطلبی در منابع مذکور یافت نشد
یا نام کتاب را اشتباه گفته اید یا صفحه را و یا عمدا ناحق گفته اید
ضمنا توجه داشته باشید که شیعه هر حدیثی را نمی پذیرد احادیث معیارهای عقلی برای رد و قبول دارند
همچنین خواهش می کنم که کتاب عالمانه و محققانه ی شهید مطهری به نام خدمات متقابل اسلام و ایران را بخوانید حتما نظرتان کاملا عوض خواهد شد. زیرا ما هر قدر هم به دینمان ملتزم باشیم، باید در برابر عقل قطعی تسلیم باشیم
باآرزوی هدایت برای همه ی هدایت جویان

دایره المعارف ویکیپدیا منبع خوبیست به حقانیت حمله اعراب به ایران و حضور حسن و حسین در آن لشکر:



دیگر منبع :

و منبعی دیگر :

اعراب سوسمار خور کجا ایران کجا اعراب برای جمع آوری غنایم و پرکردن حرمسرا هایشان به ایران آمدند حال ایران بدبختی هستند که سنگ
آنها را به سینه میزنند
همه آنها حسن حسین تقی نقی .... عرب هستند همین زنده باد اهورا مزدا اشو زرتشت کورش کبیر مرگ بر هرچه عرب

دوستان گرامی
بیایید از افراط و تفریط دوری کنیم
ظلم و ستم های وارده به یک کشور تسخیر شده چیزی نسیت که با هیچ منطق و دینی توجیه شود
ولی همیشه برای من این سوال مطرح بوده که چرا ما ایرانیان در طول تاریخ درمقابل حمله بیگانگان از اسکندر و عمر و ترکان و مغولان و اشرف افغان براحتی تسلیم شدیم و از کشور خود دفاع نکردیم
آیا غیر از این بوده که حاکمان دولتی و دینی زمان به مردم ظلم فراوان می کردند و مردم دلیلی برای جانفشانی نداشته اند پس سنگ پادشاهان و سلاطین گذشته را به سینه نزنید
آنها اگر قدرت داشتند مردم بیچاره را به لشگر کشی به کشورهای همسایه می کشاندند و هر موقع ضعیف بودند تسلیم بیگانگان شدند
تاریخ طبری هم پر از روایات نادرست و عیر مغتبر است
حتی اگر این متن در ان وجود دارد تنها بر اساس ان قضاوت نکنید

سخن از غزای طبرستان بوسیله سعید بن عاص

حنش بن مالک گوید : سعید بن عاص به سال سی ام از کوفه به منظور غزا آهنگ خراسان کرد . حذیفه بن یمان و کسانی از یاران پیمبر خدا ( ص ) با وی بودند ؛ حسن و حسین و عبدالله بن عباس و عبدالله بن عمر و عمرو بن عاص و عبدالله بن زبیر نیز با وی بودند ...[و داستانی شبیه مطالب بالا در باره صلح با گرگان و بعد هم داستان قلعه ...]

و در صفحه بعد ( ۲۱۱۷ ) بنا به روایت دیگر بازهم از حنش بن مالک چنین می نویسد :

حنش بن مالک تغلبی گوید : سعید سال سی ام آهنگ غزا کرد و سوی گرگان و طبرستان رفت . عبدالله بن عباس و عبدالله بن عمر و ابن زبیر و عبدالله بن عمرو بن عاص با وی بودند ...

کلیب بن خلف گوید : سعید بن عاص با مردم گرگان صلح کرد . آنگاه مقاومت کردند و کافر شدند و از پس سعید کس سوی گرگان نرفت که راه را بسته بودند و هرکه از حدود قومس به راه خراسان می رفت از مردم گرگان در بیم و هراس بود ... [ و در این روایت هیچ نشانی از قتل عام توسط سعید عاص نیست ] 

توجه : چنانچه ملاحظه می فرمایید، در نقل طبري، هر دو خبر مربوط به غزای طبرستان ( ص ۲۱۱۶ و ص ۲۱۱۷ ) از حنش بن مالک نقل شده و در خبر دومی ( خبر صفحه ۲۱۱۷ ) دیگر نامی از حسن و حسین ( ع ) دیده نمی شود . آیا حضور حسن و حسین فرزندان پیامبر کم اهمیت تر از حضور فرزند عمر یا فرزند زبیر بوده است که راوی آنرا فراموش کرده باشد ؟

ایا مدعیان حضور حسنین ( ع ) در فتوحات ایران ، سند قابل استناد دیگری برای ارائه دارند ؟

3. در متن عربي نقل بلاذري، آمده "...ومعه في غزاته فيما يقال الحسن والحسين أبناء علي بن أبي طالب عليهم السلام ..." . "فيما يقال" در زبان عربي، مانند "گويا مي گويند" در زبان فارسي است. يعني اين عبارت نوعي ترديد و شك همراه دارد كه نتيجه مي شود خود بلاذري نيز درباره حضور حسنين در آن كشتار شك داشته.

کیر تو کون اسلام و هرجی عربه مادر جنده های بی تمدن

ااولا تو کتابهاي چاپ جمهوري اسلامي دنبال حقيقت نباشيد
ثانيا اگر تاريخ طبري مستند نباشد خيلي از مسائل شما زير سئوال ميرود
ثالثا اون روايت شيخ عباس قمي را که ديگه نميتونيد منکر بشيد

حسين خانوم باز تن لشي بود که نه شغلي داشت و نه کسبي پس چطور اينهمه همسر و خدم و حشم داشته فقط از اموال غارتي از ايران روزگارش را سر ميکرده
باور نداريد ببينيد حسن چکاره بوده که به روايتي 400 همسر داشته

ناریخ طبرستان حسین ابن اسپندیار برگ 154-155

اما باو سر بتراشید و مجاور بکوسان به آتشگاه نشست. ترکان جمله خراسان و طبرستان خراب کردند و ازجانب عراق لشکر عمر با امام حسن ابن علی علیهما سلام و عبدالله ابن عمر الخطاب و حذیفه الیمانی و قثم ابن عباس با مالک اشتر نخعی به آمل آمدند و هنوز معسکر ایشان باقی است مالکه دشت می گویند.


فتوح البلدی بلاذری برگ 303

عثمان در سال 209 هجری سعید ابن عاص را والی کوفه کرد وعبدالله ابن عامر کریز را والی بصره. مرز بان توس به این دو نفر نوشت و به خراسان دعوت کرد که هرکدام فاتح آنجا شدند مالک آنجا شناخته شوند. هر دو نفر حرکت کردند عبدالله از او پیشی گرفت و سعید به سوی طبرستان رفت تا آنجا را فتح کند و حسن و حسین هردو در سپاه او بودند.

مختصر البلدان ابن فقیه برگ 152 و تاریخ تبری ج 5 برگ 2116

مردم گیلان و تبرستان و دیلمستان سالها در برابر هجوم سپاهیان اسلام پایداری و مقاومت کردند در حقیقت اعراب مسلمان هیچگاه نتوانستند گیلان و تبرستان و دیلمستان را تصرف کنند. در زمان عثمان اعراب برای فتح تبرستان تلاش زیاد کردند و سعید ابن عاص به دستور عثمان بسوی تبرستان روانه شد. در این هجوم امام حسن و امام حسین (فرزندان امام علی)نیز با سعید ابن عاص همراه بودند